Bhagavad Gita: Chapter 16, Verse 17

ஆத்¹மஸம்பா⁴விதா¹:ஸ்த¹ப்³தா⁴ த⁴னமானமதா³ன்விதா¹: |

யஜன்தே¹ நாமயஞ்ஞைஸ்தே¹ த³ம்பே⁴னாவிதி⁴பூ¹ர்வக¹ம் ||17||

ஆத்ம-ஸம்பாவிதாஹா---—சுயகர்வத்தில்; ஸ்தப்தாஹா--—பிடிவாதமாக; தன--—செல்வம்; மான--—பெருமை; மத--—ஆணவம்; அன்விதாஹா--—நிறைந்து; யஜந்தே--—யாகம் செய்கிறார்கள்; நாம--—பெயரில் மட்டும்; யஞ்ஞைஹி--—யாகங்களில்;தே—அவர்கள்; தம்பேன--—ஆடம்பரமாக; அவிதி-பூர்வகம்---வேத விதிகளை பொருட்படுத்தாமல்.

Translation

BG 16.17: இப்படிப்பட்ட தன்னம்பிக்கையும், பிடிவாதமும் நிறைந்த, பெருமையும், ஆணவமும் கொண்டவர்கள், ஶாஸ்திர விதிகளை பொருட்படுத்தாமல், பெயருக்கு மட்டுமே ஆடம்பரமான யாகங்களைச் செய்கிறார்கள்.

Commentary

நல்லொழுக்கமுள்ளவர்கள் தங்களைத் தூய்மைப்படுத்தவும் கடவுளைப் பிரியப்படுத்தவும் யாகங்களைச் செய்கிறார்கள். கேலிக்குரிய விஷயம் என்னவென்றால், அஸுர மனம் கொண்டவர்களும் யாகங்களைச் செய்கிறார்கள், ஆனால் தூய்மையற்ற நோக்கத்துடன். சமுதாயத்தின் பார்வையில் பக்தியுடன் தோற்றமளிக்க அவர்கள் பிரமாண்டமான சடங்குகளை நடத்துகிறார்கள். ஆனால் அவர்கள் வேதத்தின் கட்டளைகளைக் கடைப்பிடிப்பதில்லை, மாறாக, தனிப்பட்ட விளம்பரம் மற்றும் பாசாங்குத்தனமான காட்சிக்காக தியாகங்களைச் செய்கிறார்கள். இருப்பினும், வேதத்தின் கட்டளை: கு³ஹித¹ஸ்ய ப⁴வேத்³ விருத்³தி⁴ஹி கீ¹ர்தி¹த¹ஸ்ய ப⁴வேத்¹ க்ஷயஹ (மஹாபாரதம்). ‘நாம் செய்த ஒரு நல்ல செயலை விளம்பரப்படுத்தினால், அதன் தகுதி குறைகிறது; நாம் அதை ரகசியமாக வைத்திருந்தால், அதன் தகுதி பல மடங்கு அதிகரிக்கும். ’ இந்த வசனத்தில், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், அஸுர மனம் கொண்டவர்களின் சடங்கு முறைகள் தவறாக நடத்தப்படுகின்றன என்று கூறி நிராகரிக்கிறார்.