Bhagavad Gita: Chapter 17, Verse 18

ஸத்¹கா¹ரமானபூ¹ஜார்த²ம் த¹போ¹ த¹ம்பே⁴ன சை¹வ யத்¹ |

க்¹ரியதே¹ த¹தி³ஹ ப்¹ரோக்¹த¹ம் ராஜஸம் ச¹லமத்⁴ருவம் ||18||

ஸத்-கார--—மரியாதை; மான---கௌரவம்; பூஜா—--புகழ்; அர்த்தம்—--பெறுவதற்காக; தபஹ--—துறவற செயல்; தம்பேன---ஆடம்பரத்துடன்; ச—-மேலும்; ஏவ--—நிச்சயமாக; யத்—--எது; க்ரியதே--—செய்யப்படும்; தத்—--அது;இஹ---—இந்த உலகில்; ப்ரோக்தம்--—சொல்லப்படுகிறது; ராஜஸம்--—உணர்வு முறையில்; சலம்--—கணத்தில் மறைகின்ற; அத்ருவம்—--நிலையற்றவை

Translation

BG 17.18: புகழ், மரியாதை மற்றும் ஆன்ற மதிப்பைப் பெறுவதற்காக ஆடம்பரத்துடன் செய்யப்படும் துறவற செயல் உணர்ச்சியின் பயன்முறையில் உள்ளது. அதன் நன்மைகள் கணத்தில் மறைகின்ற மற்றும் நிலையற்றவை.

Commentary

துறவற செயல் சுயத்தை தூய்மைப்படுத்துவதற்கான ஒரு சக்திவாய்ந்த கருவியாக இருந்தாலும், எல்லோரும் அதை தூய்மையான நோக்கத்துடன் கடைப்பிடிப்பதில்லை. ஒரு அரசியல்வாதி ஒரு நாளைக்கு பல விரிவுரைகளை வழங்க கடுமையாக உழைப்பது, துறவறத்தின் ஒரு வடிவமாகும், ஆனால் நோக்கம் பதவி மற்றும் கௌரவம் பெறுவதில் நிலைத்துள்ளது. இதேபோல், ஒருவர் மரியாதை மற்றும் புகழைப் பெற ஆன்மீக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டால், வழிவகை வேறுபட்டதாக இருந்தாலும், நோக்கம் சமமாக உள்ளது. ஒரு துறவற செயல் மரியாதை, அதிகாரம் அல்லது பிற பொருள் வெகுமதிகளைப் பெறுவதற்காக நிகழ்த்தப்பட்டால் அது உணர்ச்சியின் முறையில் வகைப்படுத்தப்படுகிறது.