Bhagavad Gita: Chapter 6, Verse 32

ஆத்¹மௌப¹ம்யேன ஸர்வத்¹ர ஸமம் ப¹ஶ்யதி யோ‌ர்ஜுன |

ஸுக²ம் வா யதி³ வா து³:க²ம் ஸ யோகீ³ப¹ரமோ மத¹: ||32||

ஆத்ம-அனுபம்யேன--—தன்னை ஒத்த; ஸர்வத்ர--—எல்லா இடங்களிலும்; ஸமம்--—சமமாக; பஶ்யதி--—பார்க்க; யஹ--—யார்; அர்ஜுனா--—அர்ஜுனன்; ஸுகம்—--மகிழ்ச்சி; வா—--அல்லது; யதி--—என்றால்; வா--—அல்லது; துஹ்கம்—துக்கம்; ஸஹ—அத்தகைய; யோகி—ஒருயோகி; பரமஹ--—உயர்ந்த; மதஹ----கருதப்படுகிறது

Translation

BG 6.32: அனைத்து உயிரினங்களின் உண்மையான சமத்துவத்தைக் காணும் மற்றும் மற்றவர்களின் இன்ப துன்பங்களை தங்களது இன்ப துன்பங்கள் போலவே பாவித்து பதிலளிக்கும் சரியான யோகிகளாக நான் அவர்களைக் கருதுகிறேன்.

Commentary

நம் உடலின் அனைத்து உறுப்புகளையும் நம்முடையது என்று கருதுகிறோம், அவற்றில் ஏதேனும் சேதம் ஏற்பட்டால் சமமாக கவலைப்படுகிறோம். நம் உறுப்புகளில் எதற்கும் தீங்கு விளைவிப்பது நமக்கே தீங்கிழைக்கிறது என்ற நமது நம்பிக்கையை நாம் மறுக்க முடியாது. அதுபோலவே, எல்லா உயிர்களிலும் கடவுளைக் காண்பவர்கள், பிறருடைய இன்ப .துன்பங்களைத் தங்களுடையதாகக் கருதுகிறார்கள். எனவே, அத்தகைய யோகிகள் எப்போதும் ஆன்மாக்களின் நல்வாழ்வை விரும்புபவர்கள் மற்றும் அவர்கள் அனைவரின் நித்திய நன்மைக்காக பாடுபடுகிறார்கள். இதுவே பரிபூரண யோகத்தின் ஸமதர்சனம் (பார்வையின் சமத்துவம்).